Жа?а ту?ан балаларда?ы сар?аю синдромы

Жаңа tуылған сарғаю – фжәнезиологиялық нeмесе патологиялық жағdай, гипербилирубинемиямен туындаған және өмірінің алғашқы күндерінде балалардағы терінің және көрінетін шырышты қабықшаларының боялған көрінісі. Жаңа туылған нәрестенің сарғаюы қан билирубин концентрациясының ұлғаюымен сипатталады, анемия, теріге толы, шырышты қабықшалар және көздің склерасы, гепато және спленомегалия, ауыр жағдайларда – билирубин энцефалопатиясы. Неонатальды сарғаю диагнозы Крамер шкаласы бойынша сарғаю дәрежесін визуалды бағалауға негізделген; эритроциттердің деңгейін анықтау, билирубин, бауыр ферменттері, ана мен баланың қан түрлері және т.б. Жаңа туған нәрестенің сарғаюы емшек сүтімен емдеуді қамтиды, инфузиялық терапия, фототерапия, қан ауыстыруды ауыстырады.

Жаңа туылған нәрестелердегі сарғаюдың жіктелуі мен себептері
Жаңа туылған нәрестенің симптомдары
Жаңа туған нәрестенің сарғаю диагнозы
Жаңа туған нәрестенің сарғаюын емдеу
Неонатальды сарғаю болжамдары

Жаңа туылған сарғаю

Жаңа туылған сарғаю – неонаталдық синдром, терінің айқын көрінетін түсімен сипатталады, склера және шырышты қабаттар баланың қанында билирубин деңгейінің жоғарылауына байланысты. Байқау, өмірдің бірінші аптасында жаңа туған нәрестенің сарғаюы 60 жаста % және 80 жаста% мезгілсіз нәрестелер. Педиатрияда жаңа туған нәрестелердің natиологиялық сарғаюы жиі кездеседі, компонент 60–70 % синдромның барлық жағдайлары. Жаңа туылған нәрестенің сарғаюы билирубин деңгейі 80-90 мкм-нен жоғары болған кезде дамиды/l толық және 120 мкм-ден астам/Менде шала туған сәбилер бар. Ұзақ немесе ауыр гипербилирубинемияның нейротоксичті әсері бар, т. Мидың зақымдануына әкеледі. Билирубиннің улы әсерінің дәрежесі байланысты, ең бастысы, оның қандағы шоғырлануынан және гипербилирубубинемияның ұзақтығынан.

Жаңа туылған нәрестелердегі сарғаюдың жіктелуі мен себептері

Ең алдымен, неонаталдық сарғаю физиологиялық және патологиялық болуы мүмкін. Нәрестелердің сарғаюы тұқымдыққа бөлініп, сатып алынады. Зертханалық өлшемдерге негізделген, т. е. билирубиннің бір немесе бірнеше фракциясын жоғарылату гипербилирибинемияны тікелей басымдықпен ерекшелендіреді (байланысты) билирубин мен гипербилирубинемияны жанама түрде басымдыққа ие (шектелмеген) билирубин.

Гипербулирубинемияның жағдайлары жаңа туған нәрестелердің конъюгациялық сарғаюын қамтиды, билирубиннің гепатоциттердің тазалығын төмендетуден туындайды:

Физиологиялық (уақытша) жаңа туған нәрестелердің сарғаюы
Мерзімсіз нәрестелердің сарысы
Тұқымдық сарғаю, Гилберт синдромымен байланысты, Криглер-Наяр І және ІІ типтері және т.б.
Эндокриндік патологиясы бар сарысуы (балалардағы гипотиреоз, ананың қант диабеті)
Асфиксия мен туылу жарақаттары бар нәрестелердегі сарғаю
Балалардың жүкті сарғаюы, емшек сүті
Жаңа туылған нәрестелердің сарғаюы, Левомицетинді тағайындауға байланысты, салицилаттар, сульфаниламидтер, хинин, К дәрумені үлкен мөлшерде және басқалар.

Жаңа туылған нәрестелердегі гемолитикалық сарғаю билирубиннің деңгейін жоғарылату салдарынан жоғарылауымен сипатталады (гемолиз) эритроциттердің баласы. Бұл гипербилирубинемияның түрі:

Ұрықтың және нәрестенің гемолитикалық ауруы
Эритроциттердің ферменті және мембранопатия
Гемоглобинопатия (Орел клеткалық анемия, талассемия)
Полицетия

Механикалық (жабылуы) өткір арналар мен ішектің өт жолымен билирубиннің ағуын бұзудан туындаған нәрестенің сарғаюы. Олар зақымдануы мүмкін (атрезия, гипоплазия) ішек-қарын және үстірт тыс жолдар, іштің ішіндегі өт тас ауруы, инфильтрат немесе ісік арқылы сырадан өтпелерді қысу, ішектің өт жолдарын оқшаулау, қатерлі ісік синдромы, пилорлық стеноз, ішек тосқауылдары және т.б.

Аралас жыныстық жасуша (паренхимия) ұрықтың гепатиті бар нәрестелерде пайда болады, ішек инфекцияларына байланысты (токсоплазмоз, цитомегалия, листериоз, Герпес, вирустық гепатит А, Ішінде, D), бауырдың сепсис кезінде улы және септикалық зақымдануы, мұрагерлік метаболикалық аурулар (мистикалық фиброз, галактоземия).

Жаңа туылған нәрестенің симптомдары

Жаңа туылған нәрестелердің физиологиялық сарғаюы

Өтпелі сарғаю — бұл неонаталдық кезеңнің шекаралық жағдайы. Туылғаннан кейін бірден қызыл қан клеткаларының артықшылығы, онда ұрықтың гемоглобині бар, еркін билирубинді қалыптастыру үшін құлайды. Бауыр ферменттерінің уақытша жетілмеуіне байланысты глюкуронилтрансферазаның және ішектің стерилділігінің жоғарылауына байланысты еркін билирубиннің байланысы және оның нәжісте және несептегі жаңа туылған нәрестенің ағзасынан азаюы азаяды. Бұл тері астындағы майда билирубиннің артық мөлшерін жинақтауға және тері мен шырышты қабықтың сары түсте сарысуына әкеледі.

Жаңа туған нәрестелердің физиологиялық сарғаюы туылғаннан 2-3 күннен кейін дамиды, 4-5 күнде максимумға жетеді. Жанама билирубиннің шекті концентрациясы орташа 77-120 мкмоль/л; несептің және нәжістің қалыпты түсі бар; бауыр мен көкбауыр кеңейтілген емес.

Жаңа туған нәрестелердің уақытша сарғаюында тері жамылғысының жұмсақ дәрежесі кіндік сызығынан төмен емес және жеткілікті табиғи жарықпен анықталады. Физиологиялық сарғаюда жаңа туған нәрестенің әл-ауқаты әдетте бұзылмайды, алайда, гипербилирубинемиямен ауырған кезде сорып алу мүмкін, ингибирлеу, ұйқылық, құсу.

Салауатты нәрестелерде физиологиялық сарғаюдың пайда болуы бауыр ферменттерінің уақытша жетілмегендігімен байланысты, сондықтан патологиялық жағдай деп саналмайды. Баланы байқаған кезде, 2 жастан асқан сәбилерге тиісті тамақтандыру және емізік сарғылт көріністерін өздігінен ұйымдастыру.

Шала туған нәрестелердегі сарғаю ерте басталуымен сипатталады (1–2 күн), 7 күнге созылған көріністердің шыңына жетіп, баланың өмірінің үш аптасынан басталады. Бүйректегі билирубиннің протеин қанында концентрациясы жоғары (137-171 мкмоль/л), оның өсуі мен төмендеуі баяуырақ. Бұрын мезгілсіз нәрестелердегі ферменттік жүйелердің ұзаққа жетуіне байланысты ядролық сарғаю және билирубиннің интоксикациясын дамыту қаупі пайда болды.

Тұқымдық сарғаю

Жаңа туылған нәрестелердегі тұқым қуалайтын сарғаюдың ең таралған түрі — конституциялық гипербилирубинемия (Гилберт синдромы). Бұл синдром 2-ден 6-ға дейінгі жиілігі бар тұрғындарда орын алады%; автосомдық үстемдік түріне мұраланған. Гилберт синдромының қақ ортасында бауырдың ферменттік жүйелерінің қызметіндегі ақаулық бар (глюкуронил-трансфераз) и, нәтижесінде, — гепатоциттер арқылы билирубинді ұстауды бұзу. Конституциялық гипербилирубинемиямен туылған нәрестенің сарғаюы анемия мен спленомегалиясыз өтеді, жанама билирубиннің шамалы өсуімен.

Криглер — Найар синдромы бар жаңа туған нәрестелердегі мұрагерлік сарғаю өте төмен глюкуронил-трансфазсиямен байланысты (II түріті) немесе олардың болмауы (I тип). I типті синдроммен жаңа туылған нәресте өмірдің алғашқы күндерінде дамиды және тұрақты өсуде; гипербилирубинемия 428 мкмольді құрайды/l және одан жоғары. Ядролық сарқылудың типтік дамуы, қайтыс болуы мүмкін. ІІ типті синдром, ереже бойынша, жақсы бағыт бар: неонатальды гипербилирубинемия 257-376 мкмольді құрайды/л; Ядролық сары сирек дамиды.

Эндокриндік патологиясы бар сарысуы

Әдетте Қалқанша безінің гормонының жетіспеушілігіне байланысты туа біткен гипотиреозбен ауыратын балаларда кездеседі, ферментті глюкуронозилтрансферазаның жетілуін бұзады, процестербилирубинді босату және шығару. 50-70 жылдары гипотиреозбен ауыратындар анықталды% жаңа туған нәрестелер; өмірдің 2-3-ші күндерінде көрінді және сақталды3-5 айға дейін созылады. Сарысулардан басқа, жаңа туған нәрестелерде тыныштық бар, паста, гипотензия, брадикардия, қатты дауыс, іш қату.

Жаңа туылған нәрестелерде ерте сарқылу мүмкін, қант диабетімен ауыратын аналар, гипогликемия мен ацидозға байланысты. Ұзақ итердик синдромымен және жанама гипербилирубинемиямен көрінеді.

Асфиксия мен туылу жарақаттары бар нәрестелердегі сарғаю

Фетальды гипоксия және неонатальды асфиксия ферменттік жүйелердің қалыптасуын тоқтатады, нәтижесінде гипербилирубинемия мен ядролық сарғаю. Түрлі туа біткен жарақаттар (Цефалоэматомдар, ішілік қан кету) жанама билирубиннің пайда болу көзі және оның қанға терең енуі терінің және шырышты қабықшаның беткі бояуы дамуы мүмкін. Жаңа туған нәрестенің сарғаю дәрежесі гипоксия-асфиксия синдромының ауырлығына және гипербилирубинемияның деңгейіне байланысты.

Жүкті сарғаю

Қоян синдромы, немесе балалардың сарғаюы, емшек сүті, 1-2 деңгейде дамиды% жаңатуған. Баланың өмірінің бірінші аптасында орын алуы мүмкін (ерте сарқылу) немесе 7-14 күнде (жаңадан туылған сәбилердің сарғаюы) және соңғы 4-6 апта. Жаңа туған нәрестелердегі жүктілік сарқылуының мүмкін себептері — бұл эстрогендердің сүтінде болу, араласып билирубинді байланыстыру; ананың тұрақсыз лактациясы және баланың салыстырмалы түрде тамақтанбауы, ішектегі билирубиннің реабсорбциясын және оның қанға кіруін және т.б. тудырады. Қарастырылды, бұл жаңа туған нәрестелерде сарғаю үшін тәуекел факторлары, емшек сүті, кейінірек қызмет етеді (кейін 12 сағат өмір) Меконияның ағуы, umbilical cord қысу кешігуі, тууды ынталандыру. Жаңа туған нәрестелердегі бұл жасушаның сарқылуы әрдайым жақсы.

Ядролық сарғаю және билирубин энцефалопатиясы

Қандағы жанама билирубиннің шоғырлануының біртіндеп жоғарылауы, оның қан-мидың кедергісі арқылы енуі және мидың базаль ядроларында орналасуы мүмкін (жаңа туған нәрестелердің ядролық желісі), қауіпті жағдайдың пайда болуына алып келеді — билирубин энцефалопатиясы.

Бірінші кезеңде клиникада билирубиннің интоксикациясының белгілері басым: летарги, апатия, баланың ұйқысы, бірқалыпты жылау, көзге көрінбейтін көздер, қалпына келтіру, құсу. Көп ұзамай нәрестелерде ядролық желтустің классикалық белгілері бар, қатаң мойынмен жүреді, дененің бұлшықеттерінің спастикалық әсері, мерзімді жағымдылық, үлкен қараңғы жолды кесу, сорып алуды және басқа рефлекстерді жоғалту, нистагмус, брадикардия, каскады. Осы кезеңде, ол бірнеше күнден бірнеше аптаға созылады, орталық жүйке жүйесіне қайтымсыз зақым келеді. Алдағы 2-3 айда балалардың жағдайында алдамшы жақсару бар, алайда, неврологиялық асқынулар өмірдің 3-5 айында диагноз қойылған: Церебралды шалдығу, CRA, саңырау және т. д.

Жаңа туған нәрестенің сарғаю диагнозы

Жуықтандыру баланың босанғаннан кейін көп ұзамай жаңа туған нәрестеге барғанда неонатолог немесе педиатр дәрігердің перзентханада болу кезеңінде де анықталады.

Жаңа туылған нәрестелердегі сарғаю дәрежесін визуалды бағалау үшін Крамер шкаласы қолданылады.

I дәрежелі – сары бет және мойын (80 микромолды билирубин/л)
II дәрежелі – Жасылдық кеуде деңгейіне таралады (билирубин 150 мкмоль/л)
III дәрежелі — сарғаю тізе деңгейіне қарай таралады (билирубин 200 мкмоль/л)
IV дәрежелі — жағымсыздық бетіне қолданылады, тері, аяқтар, алақандар мен табақтарды қоспағанда (билирубин 300 мкмоль/л)
V — жалпы сараңдық (билирубин 400 мкмоль/л)

Жаңа туған нәрестенің сарғаюын бастапқы диагностикалау үшін қажетті зертханалық зерттеулер жүргізіледі: билирубин және оның фракциялары, толық қан саны, баланың және ананың қанының түрі, Coombs сынағы, PTI, зәр анализі, бауыр сынақтары. Егер гипотиреоз деп күдіктенсе, онда Қалқанша безінің гормонын анықтау қажет, T4, Қандағы TSH. Ішекаралық инфекциялардың идентификациясы ELISA және PCR арқылы жүзеге асырылады.

Обструктивтік сарғаю диагнозының бөлігі ретінде бауыр мен өт жолдарының ультрадыбылуы жаңа туған нәрестелерде орындалады, МР холангиографиясы, FGDS, жалпы абдоминальді рентгенография, Педиатриялық хирург пен педиатриялық гастроэнтерологтың кеңес беруі.

Жаңа туған нәрестенің сарғаюын емдеу

Сарықаудың алдын алу және гипербилирубинемияның деңгейін төмендету үшін барлық жаңа туған нәрестелер ерте басталуы керек (өмірдің алғашқы сағатынан) және тұрақты емшек сүтімен емдеу. Жаңа туған нәрестелерде сараңдық симптомы бар емшек сүтімен емізу жиілігі 8 құрайды–Түнгі үзіліссіз күніне 12 рет. 10-20 күнделікті сұйықтық көлемін ұлғайту қажет% баланың физиологиялық қажеттілігіне қарағанда, энтеросорбенттерді қабылдау. Егер ауыз қуысы мүмкін болмаса, инфузионды терапия жүргізіледі: глюкоза тамшылары, физ. шешім, аскорбин қышқылы, кокарбоксилаз, В дәрумендері. Сарысуы бар нәрестеге билирубиннің қосылуын арттыру үшін фенобарбитал енгізілуі мүмкін.

Жанама гипербилирубинемияның ең тиімді емі үздіксіз немесе үзіліссіз фототерапия болып табылады, жанама билирубинді суда еритін нысанда аударуды қолдайды. Фототерапияның асқынуы гипертермия болуы мүмкін, дегидратация, күйіктер, аллергиялық реакциялар.

Жаңа туылған нәрестелердің гемолитикалық сарғаюында ауыстырылатын қан құюы көрсетілген, гемосорбция, плазмалық алмасу. Шала туған нәрестелердің барлық аномалиялары аурудың дереу емделуін талап етеді.

Неонатальды сарғаю болжамдары

Жаңа туылған нәрестелердің уақытша сарғаюы көбінесе асқынусыз өтеді. Алайда, бейімделу тетіктерін бұзу нәрестенің физиологиялық сарғаюын патологиялық жағдайға көшіруге әкелуі мүмкін. Бақылау мен дәлелдемелер гепатитке қарсы вакцинация мен неонатальды сарғаю арасындағы байланыс жоқтығын көрсетеді. Критикалық гипербилирубинемия ядролық сарғаю мен оның асқынуының дамуына әкелуі мүмкін.

Жаңа туған нәрестенің патологиялық формалары бар балалар аудандық педиатр және педиатрия невропатологы.

Источник

Балалардағы SARS — тыныс алу жолдарының шырышты қабығының өткір қабыну зақымдалуы, түрлі респираторлық вирустармен туындаған. Балалардағы SARS жалпы бұзылулармен бірге жүруі мүмкін, қызба, жұлдыру, мұрынды мұрны, жөтел, басы, бұлшықет және бірлескен ауырсыну, конъюнктивит, нәжістің бұзылуы. Балаларда ЖРВИ диагнозы клиникалық көріністер мен емдеу негізінде жүргізіледі, зертханалық зерттеулердің нәтижелері. ЖРВИ-ді балаларда емдеу режимін қамтиды, диета, вирусқа қарсы, шабуылшы, десенсибилизации, Детоксикация терапиясы.

Балаларда SARS жіктелуі
Балалардағы ЖРВИ себептері
Балалардағы SARS патогенезі
Балаларда SARS белгілері
Балалардағы SARS комплекстері
Балалардағы SARS диагностикасы
Балаларда ЖРВИ емдеу
Балалардағы ЖЖЖ алдын-алу және алдын-алу

Балалардағы SARS

Балалардағы SARS (өткір респираторлы вирустық инфекциялар) — вирустық аурулардың тобы, тыныс алу жолдарының әртүрлі бөліктерінің қабынуымен және интоксикация синдромымен бірге жүреді. Педиатрияда ЖРВИ 90 жаста% балалардағы жұқпалы аурулардың жалпы санының. ЖРВИ 3 жастан 14 жасқа дейінгі балаларға жиі әсер етеді, әсіресе, мектепке дейінгі және мектеп мекемелеріне баруға кіріседі, бұл көптеген байланыстардың пайда болуымен байланысты.

Балалардағы SARS әлдеқайда қатал болып келеді және көбінесе бактериялық инфекциялардың және созылмалы аурулардың өршуімен қиындайды. Жиі өткір респираторлы вирустық инфекциялар ағзаның қорғанысының төмендеуіне және жоғарғы тыныс жолдарының созылмалы қабынуына ықпал етеді, тыныс алу жолдары, жүректер, бүйрек, қосылыстар, жүйке жүйесі; аллергияға және бронх демікпесінің пайда болуына бейім, баланың физикалық және психомоториялық дамуын кідіртеді.

Балаларда SARS жіктелуі

Балалардағы SARS этиологиясы бойынша ерекшеленеді (тұмау, парайнфлюзен, аденовирус, риновирус, тыныс синтезі жұқпасы); клиникалық түрде (типтік және атипті); төменгі ағыс (күрделі және күрделі); ауырлық дәрежесі бойынша (өкпе, орташа және ауыр).

Балалардағы тыныс алу жолдарының ARVI клиникалық түріне байланысты ол ринит ретінде көрінуі мүмкін, риноконьюнктивит, отит, назогарингит, ларингит (псевдо-круп синдромын қоса алғанда), трахеит.

Балалардағы ЖРВИ себептері

Балалардағы SARS мүмкін РНҚ-геномдық тұмау вирустары (түрлері A, B, C), парайнфлюзен (4 түрі), Pc вирусы, риновирус (> 110 серотипі) және реовирустар; сондай-ақ ДНҚ-геномдық аденовирустар (> 40 серотипі). Балалардағы ЖРВИ бөлігі информирусқа байланысты болуы мүмкін (ECNO, коксинки сияқты), коронавирустар, метапнеумовирус, бокавирус.

Балалардағы SARS барлық патогендері өте жұқпалы болып табылады, науқас адамнан берілетін, ереже бойынша, әуедегі (сілекей мен тамырдың тамшыларымен), сирек – тұрмыстық байланыс. Балалардың жиі өткір респираторлы вирустық инфекцияларға бейімділігі қорғаныш реакцияларының жетілмегендігі арқылы анықталады — пассивті ана мен жеткіліксіз сатып алынған иммунитетті жоғалту, иммунологиялық тәжірибенің жоқтығы, әртүрлі жұқпалы агенттермен жоғары деңгейдегі байланыс. ЖРВИ-мен ауырғаннан кейін балалар ұзақ уақыт бойы иммунитетті құрмайды, тыныс жолдарының вирустарының басқа түрлеріне қарсы қорғаныстық жауап жоқ. Балада жылына 3-тен 8 рет ARVI болуы мүмкін. Көбінесе ауру балалар, ай сайын SARS-ке бейім, 15 жастан асқан балалар арасында% 50-ге дейін%.

Балалардағы SARS-нің жиілігі суық мезгілге байланысты (қазан — сәуір). Факторларға, SARS жиі жиілеуіне ықпал етеді, қолайсыз перинаталдық дамуды қамтиды, балаларда ішектің тұрақты инфекциясының болуы, аллергиялық және соматикалық патология, қоршаған орта жағдайы нашар.

Балалардағы SARS патогенезі

SARS-нің қоздырғыштары жоғары тыныс жолдарының шырышты қабаттарының эпителиалдық жасушаларына еніп,, өсіру, олардың дистрофиялық және қабыну өзгерістерін тудырады. Респираторлық вирустың әртүрлі түрлері тыныс алу жолдарының кейбір бөліктеріндегі эпителияға жеңілдетілген тропизмге ие. Парайнфлюзиннің вирусы шырышты шырышты қабыққа тән; аденовирус үшін — көздің және лимфоидты түзілімдердің конъюнктивалық қатысуымен гемоглобинді шырышты қабықша; ДК үшін вирус – кіші және орта бронхтардың шырышты қабығының қабынуы; тұмауға қарсы – трахея жарақаты, және риновирус — мұрын қуысы.

Вирондарды қанға ену жалпы улы және токсико-аллергиялық синдроммен бірге жүреді, жасушалық және гуморальдық иммунитетті басу. Балалардағы кейбір ARVI үшін (мысалы, тұмау, аденовирус инфекциясы) лимфоидтық ұлпада немесе әртүрлі органдарда жасырын күйде тән ұзақ мерзімді табандылық. ЖРВИ-мен бар балалардағы жергілікті иммунитетті төмендету оппортунистік бактериялық флораның белсенділігін арттырады және респираторлық тракттың қабыну қабілетін арттырады.

Балаларда SARS белгілері

Балалардағы өткір респираторлық вирустық инфекциялардың клиникалық көрінісінің ауырлығы жалпы токсикалық синдромның және каталкал құбылыстардың ауырлығымен анықталады. Балалардағы тұмаудың ерекшеліктері туралы осында оқуға болады.

Балалардағы парафинмен

Parainripp инкубация кезеңі шамамен 2-4 күн; жедел басталуымен сипатталады, қалыпты безгегі, жұмсақ интоксикация және катар. Бала дыбыстың жоғарылауына алаңдайды, жұлдыру және ішек ауруы, ауыр құрғақ және өрескел жөтел, Іріңді ағып кеткен мұрын. ЖРВИ 2-3 күн ішінде температура 38-38 дейін көтеріледі,5ºC. 2-5 жастағы балаларда parainfluenza көбінесе жалған круптың кенеттен дамуы арқылы көрінеді – ішектің қатты стенозы «қылқалам» жөтел, дауыспен және шулы тыныспен. Ерте жаста обструктивті бронхит дамуы мүмкін. ЖИАЖ-нің созылмалы ұзақтығы, балалардың парайнфлюзиндік вирусынан туындаған, 1-1-тен артық емес,5 апта.

Балалардағы аденовирустық инфекция

Балалардағы аденовирустық инфекция ұзаққа созылған, жиі толқиды. Балалардағы SARS-нің жедел басталуы суықтатумен көрінеді, қызба, бас ауыруы, летарги, қалыпты назальды тұндыру, қатты жөтел және көпіршік компоненті бар ащы мұрынды (сероздық, серозды іріңді).

ЖРВИ-нің балаларда жиі жүрек тамыры мен фарингит симптомдары жүреді, тонзилді ісіну және фибринозды қабаттылықпен тонзиллит, сондай-ақ көп жыртылған конъюнктивит, көзге көрінбейтін ауырсыну; субмаксиллярлық және цервикальды лимфа түйіндерінің кеңеюі мен нәзіктігі. Аденовирус инфекциясы пневмония түрінде асқыну болуы мүмкін, отит, іріңді синусит, бүйрек зақымдануы.

Балалардағы тыныс алу синцитий инфекциясы

ДК вирустық инфекциясының инкубациялық кезеңінің ұзақтығы 3-тен 7 күнге дейін, клиникалық көріністер баланың жасына байланысты. Егде жастағы балаларда ДК инфекциясы әдетте жеңіл болады, жоғарғы тыныс жолдарының өткір қабатының түрлері бойынша, ауыр масты жоқ, кейде температурадан субфебильдік мәндерге дейін көтеріледі. Құрғақ жөтел бар, кеуде ауыруы, аз мұрындық разряд.

Жедел респираторлық вирустық инфекциясы бар жас балаларда төменгі тыныс алу жолдарының симптомдары пайда болады (бронхо-обструктивті синдроммен бронхиолит): пароксизмальды обсессивті жөтел, қалың, тұтқыр балшық, жиі, экспрессиялық диспепсиямен шулы тыныс алу. Бала тәбетті төмендетті, ұйқының бұзылуы, терінің қалыңдығы, назолабиалды үшбұрыштың цианозы.

Көп жағдайларда балалардың өткір респираторлы вирустық инфекцияларының ұзақтығы кемінде 10-12 күн, кейде ұзақ қайталанатын болады. ДК инфекцияларының асқынуы бактериялық инфекциялардың және отит дамуының дамуымен байланысты, синусит, пневмония (әсіресе нәрестелер мен босанған нәрестелерде).

Балалардағы риновирус инфекциясы

Балалардағы риновирус инфекциясы жалпы бұзылулардан басталады, кейде — төмен дәрежелі безгегі; ауыр ағынды сусыз ағып, ауыр ағызу кезінде жүреді (ринорея), жұлдыру, құрғақ жөтел. Баланың үнемі ағып кетуіне байланысты мұрынның айналасындағы терінің мазартылуы байқалады. Ернiң ерiндерiнде және мұрынның шегiнде жаралар болады, қатты жыртылған, иіс пен дәмді жоғалту. Іс жүзінде қиындықтар пайда болмайды.

Балалардағы SARS комплекстері

Балалардағы ЖРВ-дың нақты болуы мүмкін (вируспен байланысты), бактериялық және ерекше емес асқынулар. Балалардағы SARS-нің ерекше асқынуына фебрильді ұстау кіреді, геморрагиялық синдром, Рэй синдромы, ерте жаста — ішектің қатты стенозы, бронхиолит облиттері, нейротоксикоз, Менингоэнцефалит, полирадрикулоневрит, миокардит, гемолитикалық уремикалық синдром.

SARS бар балаларда бактериялық микрофлораның қосылуы бронхиттің қауіпті дамуын білдіреді, пневмония және өкпе ісінуі, синусит, фронтальды, атмосфераға тасталсын, паратонсили және шырышты қабықтың абсцессі, мастоидит және отантрит, лимфаденит, Менингит, ревматикалық безгегі, өткір гломерулонефрит, септептопемия.

ЖРВИ тән емес асқынулары созылмалы респираторлық патологияның шиеленісуі болып табылады (бронх демікпесі, мистикалық фиброз, туберкулез) және балалардың соматикалық аурулары (зәр шығару жүйесі, ревматизм).

Балалардағы SARS диагностикасы

Балалардағы SARS клиникалық көрінісіне және эпидемиологиялық деректерді ескере отырып, физикалық тексеру нәтижелеріне сәйкес диагноз қойылады. Балалардағы SARS түрінің ерте және ретроспективті зертханалық диагностикасы жылдам әдістерді қамтиды: СІМ және ПКР, сондай-ақ вирусологиялық әдіс және серологиялық реакциялар (РСК, ELISA, бейтараптандыру реакциясы) жұптасқан сарайда.

Балалардағы SARS дифференциалды диагностикасы қызылшаның продромдық кезеңімен жүзеге асырылады, астма ауруларын емдеу, Менингиттің әр түрлі түрлері, лобардік пневмония, дифтерия.

Балаларда ЖРВИ емдеу

Балалардың өткір респираторлық вирустық инфекцияларын емдеу үйде педиатрдың қадағалауымен жүзеге асырылады және жалпы принциптері бар: баланы оқшаулау, төсек демалысы және жаттығулардың төмендеуі, жылы сусын мен жеткілікті диета, таза ауаға еркін қол жеткізуді қамтамасыз етеді, этиотропты қолдану, симптоматикалық және патогенетикалық заттар. Госпитализацияға арналған нұсқаулар: ЖРВИ-ның ауыр және күрделі бағыты (әсіресе тұмау және аденовирус инфекциясы), балалардың ерте жасында (жаңа туған нәрестелер мен ерте жастаулар), ішектің қатты стенозы, созылмалы бронхопульмериямен байланысты, бүйрек және жүрек-тамыр патологиясы.

ЖРВИ симптомдарының сипаты мен ауырлығына қарай, балаларға противогазоны тағайындайды (паракетамол, ибупрофен), десенсибилизации (хлор-парамин, clemastine, лататинді) білдіреді, Детоксикация терапиясы. Тыныс алу кезінде қиындықтар туындаған ринит үшін вазоконстриалды тамшылар ішке қарай қолданылады, кварцты ұстады; ауыр жаралар үшін балаларға түймедақ шайын шаю ұсынылады, шалфей, эвкалипт; құрғақ жөтелмен – кептіргіштер (термопсия инфузиясы, микалтин, бромхексин, амброксол), деммен жұту. Егер көзге зақым келсе, антисептикалық ерітінділермен шаю қажет, тамшылардың тамшылары.

ЖРВИ-ның ерте сатысында балаларда вирусқа қарсы препараттар қолданылады: интерферонды дәрілер (іштей және шамдар), адам гамма интерферонына қарсы антиденелерге негізделген препарат, umifenovir, тұмау γ — глобулин. Антибиотиктер балалардағы SARS бактериялық асқынуларын анықтауда ғана көрсетіледі.

Балалардағы ЖЖЖ алдын-алу және алдын-алу

Балалардағы ЖРВИ-дың көптеген жағдайлары болжамды болып табылады. Ауыр күрделі формалармен және науқастың ерте жасында өмірге қауіпті жағдай тудыруы мүмкін: өкпе ісінуі, ІІІ-IV дәрежелі гөрі ішектің қатты стенозы және т.б .;.

Балаларда SARS-нің алдын алу шаралары санитарлық-гигиеналық режимді сақтау болып табылады (жиі және тұрақты түрде ауа өткізуге арналған, кварцты емдеу, дымқыл тазалау, мұқият қолмен жуу, карантиндік қызмет, науқасты оқшаулау); жалпы ағзаның қарсылығын арттырады (температура, спортпен айналысу, жеткілікті сусын, жақсы тамақтану, иммуномодуляторлар); тұмауға қарсы вакцинация.

Источник